Naima el Bezaz

Toen ik op de middelbare school zat, leerde ik pas Marokkaanse meisjes kennen. Sexy met mooie zwarte haren en mooie donkere ogen bewogen ze zich heupwiegend door het schoolgebouw. Marokkaanse jongens waren er wel. Dat waren die jongens die mijn bal afpakte en lek staken, omdat ze er niet tegen konden dat ik en goed kon voetballen en intelligent ben. Hun enige talent was keihard ‘tfoe’ of ‘taz’ roepen. Daarnaast konden ze ook nog heel goed in het jongerencentrum hangen. Wel wat minder goed dan het eerste talent. Meestal werden ze er na een uur uitgeknikkerd, omdat ze iets stuk maakten of ruzie kregen. Dat deze vervelende jongentjes ook nog sexy zusjes hadden, daar was ik mij tot mijn twaalfde niet van bewust. De meeste vervelende jongens van de hele bende -die ook nog eens het Chicago Bulls-petje van een goede vriend van mij hadden gestolen- hadden ook twee zusjes, een tweeling ook nog is. De één niet echt aantrekkelijk en daarbij ook nog eens bijzonder onvriendelijk en agressief. De ander zou je ook niet als ideale schoonheid weg zetten, maar haar liefelijke uitstraling, prachtig haar en zacht karakter maakte alles goed. Dit meisje was de eerste Naima in mijn leven.

Vele Naima’s hebben ondertussen de revue gepasseerd. Tot op een zeker moment. Plotseling dook er vanuit het niets een voor mij nieuwe en voor de rest van de wereld een ondertussen al wat minder nieuwe Naima op. De naam raakte mijn hart al meteen. Ik dacht alleen maar “YES EEN NAIMA!!”. Na onze eerste kortstondige tweetwisseling kwam ik er achter dat deze Naima, nooit de Naima kon zijn waar ik mij op aftrok toen ik in de brugklas zat. Dat mocht de pret niet drukken. Ik zat dan niet meer in de brugklas, maar kon mij natuurlijk nog steeds aftrekken op de ‘nieuwe’ Naima. Ik herinnerde mij in het verleden dat ik wel eens de naam ‘Naima’ had gegoogled. Ik ben altijd benieuwd naar de betekenis van een naam. Ik vraag mij dan ook af of de ouders hopen dat het kind de eigenschap bezit die refereert aan de naam. Rachid staat dan bijvoorbeeld voor rechtschapen, goed karakter en vroom. Hadden mijn ouders gehoopt dat ik deze eigenschappen zou bezitten? Het is niet heel erg gelukt. Rechtschapen –overigens wel rechtgeschapen- en vroom ben ik zeker niet. En ik denk dat ik ook niet geheel voldoe aan het ideaal beeld: man met een goed karakter. Helaas! Naima staat voor sereen en kalm. Na het lezen van haar boeken had ik al het idee dat de nieuwe Naima die we vanaf nu gewoon Naima of mevrouw El Bezaz zullen noemen niet heel erg sereen of kalm zou zijn. Na haar radio-optreden bij ‘Echte Jannen’ wist ik het zeker. Haar karakter en haar naam zijn twee tegenstrijdigheden. Ze is alles behalve kalm. Ik weet niet welke naam staat voor: Opwindend, sexy, humoristisch, scherp en knap, maar mocht ik ooit een kind verwekken bij Naima dan ga ik dit zeker opzoeken.

Nu we eindelijk de naam van deze bijzondere vrouw, de meest sexy schrijfster van Nederland, er uit hebben gegooid kan ik denk ik wel even verder gaan over Naima. Ik keek als eerst naar de twitterfoto van Naima en dacht zo –met één O-. Vlug ging ik wederom googlen. Ja, Google is een primaire levensbehoefte geworden van mij. Zonder google geen leven voor Rachid. Ik googlede op Naima el Bezaz en zag –na koningin zeef- de mooiste vrouw die ik ooit gezien had. Na het zien van haar foto’s op het internet dacht ik zóóó –met drie o’s-. Ik moest maar even snel de aandacht van Naima proberen te trekken. Het lukt mij aardig. Na wat lovende tweets kreeg ik dan een tweetje terug van Naima. Zo blij als ik was met het vinden van haar foto’s, baalde ik van het vinden van haar Wikipedia pagina. Ik kopieer even van Wikipedia: ‘Naima El Bezaz (Meknes, Marokko, 1974) is een Marokkaans-Nederlands schrijfster.’ Dat 1974 viel bij mij binnen, als een donderslag bij heldere hemel. Fucking elf jaar leeftijdverschil. Dat is niet grappig. Ik zag meteen in dat ik het bezwangeren van Naima wel kon vergeten.

Tijdens het luisteren van ‘echte jannen’ kwam ik er ook nog eens achter dan Naima getrouwd is. En ze heeft al kinderen. Iemand bezwangerde haar waarschijnlijk toen ik mij aan het aftrekken was op de andere Naima. Als ik het goed heb is haar man ook nog eens politieagent. Hij is dus in het bezit van een wapen. Ik ben dus op mijn hoede. Ik gooide al mijn charmes in de strijd, maar ik weet stiekem dat ik nooit de buitenman van Naima ga worden of durf te worden. Ik heb mijn best gedaan. Nooit gespoten, is altijd mis. Het bezwangeren gaat mij nooit lukken, maar ik weet zeker dat met het ontmoeten van Naima el Bezaz, één van de meest inspirerende vrouwen in mijn leven heb ontmoet.

Ondertussen kan ik iedereen alleen maar aanraden alle boeken van haar te lezen en ben ik gelukkig en (ik denk) verliefd op een heel mooi, lief en inspirerend meisje van mijn eigen leeftijd. Zo komt alles toch nog op zijn pootjes terecht. Mocht ik ooit een dochter krijgen, hoop ik dat mijn vrouw het toelaat dat ik haar Naima noem. En dan hoop ik niet dat mijn dochter sereen en kalm wordt. Ik hoop dat ze op jou gaat lijken Naima!